Tom van der Meer en Matthijs Rooduijn (beiden UvA) schuiven aan om de uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november te duiden.
Download de podcast via iTunes | Spotify | Soundcloud | RSS
Muziek: Dexter Britain (CC BY-NC-SA 3.0), www.dexterbritain.com
De vraagzijde van de politiek omvat naast wie zijn de kiezers, ook wat vinden deze kiezers belangrijk.
De aanbodzijde omvat ook de programmas, de cultuur die zij vertegenwoordigen , de leiders en hun profiel en de vaardigheid de ( kern) boodschap en emotie over te brengen die aan moet sluiten op de kiezersgroepen waarop de partij zich richt.
De seinen voor PVV stonden inderdaad op groen. De betreffende themas hebben de traditionele partijen verontachtzaamd, in de afgelopen decennia, zodat dit in de campagne niet meer is te corrigeren.
Inhoudelijk, strategisch en tactisch een zeer grote fout van de traditionele partijen, die daardoor obsoleet en niet meet relevant zijn. Men heeft zeer grote groepen kiezers in de steek gelaten, en dit is de tol.
Wilders heeft hiervan weliswaar goed gebruikt gemaakt, maar heeft decennium lang de strategische fouten gemaakt door enerzijds onfatsoenlijke, onwettige thema’s te adresseren en anderzijds een onfatsoenlijke toon en communicatiewijze gehanteerd, die ook veel weerstand en afkeer veroorzaakte. Hij kon daatmee ook niet de niet- stemmers overhalen te stemnen. Wilders had veel eerder de grootste kunnen zijn, als hij zich weliswaar ondetscheidend, maar fatsoenlijk en rechtstatelijk had geuit. En een degelijk, breed politiek programma had gehanteerd voor heel Nederland.
Dat betekent dat zijn recente omslag in die richting nu succesvol blijkt, en indien Wilders kan leveren wat hij belooft, voorlopig groot kan blijven. Dit zou dan voorlopige dominantie van rechts in Nederland betekenen. Hierop kan de VVD zich dan later, als rechtse partij, bij Wilders aansluiten. Dat is een van de strategische redenen van de VVD boodschap, nu even niet in een regering te stappen.
Migratie als politiek breekijzer voor de PVV en VVD, is door de andere partijen strategisch verkeerd gehanteerd.
Migratie is feitelijk en emotioneel al jaren een groot ( politiek-emotioneel) probleem. Door dit te ontkennen en geen oplossingen te bieden, hebben de meeste partijen zich afgewend van ca. 40% van de nederlandse kiezers.
Een groot deel is neutraal, en een kleiner deel is positief over migratie.
Nu migratie door een paar partijen als aanjager van andere grote crises zoals wonen, lage lonen, criminaliteit, sociale voorzieningen, financiele ruimte, zelfs klimaat, succesvol is gepositioneerd, mede aangejaagd via de sociale media, heeft de grote groep slecht geinformeerde, laag opgeleide, politiek slecht bediende en wantrouwende kiezers, ook eerdere niet- kiezers voor de keuze van hoop op verandering en verbetering gestemd: Wilders. Eerder via BBB en nu via Wilders en Omtzigt. Niet via PVV en NSC, maar de figuren Wilders en Omtzigt. Zonder Wilders en Omtzigt, geen PVV en NSC maar wel een zeer grote groep kiezers, die daadwerkelijk in de steek gelaten is door de traditionele partijen.
Er is grote behoefte aan een of twee grote volkspartijen. Deze karakteriseren zich door zich niet op specifieke doelgroepen te richten via specifieke thema’s, maar zich richten op de maatschappij als geheel, met een concept en programma en boodschap van hoop voor de gehele maatschappij.
Voor investeerders, grote en kleine ondernemers, voor klimaat- en milieu verdedigers, voor burgers met de topinkomens die meer willen bijdragen, middengroepen en de grote groep lage inkomens, ook goed zorgen voor de armen, kwetsbaren, ouderen, specifiek ook voor jongeren etc, etc.
De politiek is eerder vanuit zuilen, nu sterk verkokerd. En daardoor zijn veel partijen gemarginaliseerd. Nu is het tijd voor brede, maatschappelijke politiek. Alleen Wilders, Omtzigt en GLPvdA, hebben door omvang de potentie, deze brede aanpak uit te werken en vorm te geven
Zij zullen dan ook de basis partijen zijn, waarmee aanpalende partijen via links en rechts zich kunnen aansluiten voor 2 verschillende politieke bewegingen. Progressief en conservatief.
Middenpartijen zullen zich hierop moeten aansluiten, of een derde midden weg moeten formuleren, als hiervoor ruimte is. Ik denk van niet, want dit geeft geen duidelijke boodschap en meerwaarde meer ten opzichte van twee duidelijke blokken met overtuigingskracht en meerwaarde voor de meeste kiezers.