Kerst is vooral een tijd om jezelf in het zonnetje te zetten, dus blikken Wouter Schakel (UvA) en ik terug op ons in 2017 verschenen boek ‘Nepparlement? Een pleidooi voor politiek hokjesdenken’. In dat boek tonen we aan dat de opvattingen van vertegenwoordigers, zowel Kamerleden als raadsleden, nauwer aansluiten bij de opvattingen van rijke, academisch geschoolde burgers. Is in dit opzicht de overwinning van de PVV goed nieuws voor politieke vertegenwoordiging in Nederland?
Wouter en ik staan stil bij de ontstaangeschiedenis, bevindingen en tekortkomingen van het boek en bespreken ook wat we sindsdien nog allemaal te weten zijn gekomen over het functioneren van de vertegenwoordigende democratie in Nederland.
Achtergronden bij deze aflevering:
- Ideological congruence and socio-economic inequality
- Real but Unequal Representation in Welfare State Reform
- The political representation of left-nationalist voters
- Degrees of influence: Educational inequality in policy representation
- Nee, een stem op de PVV is geen ongerichte middelvinger
Download de podcast via iTunes | Spotify | Soundcloud | RSS
Muziek: Dexter Britain (CC BY-NC-SA 3.0), www.dexterbritain.com
Politieke partijen zijn tegenwoordig vooral belangenbehartiger van een bepaalde groep burgers, met een eigen specifiek materieel en immaterieel profiel.
Dat profiel is opgebouwd uit een aantal belangrijke aspecten en wensen, en vormen in hun overeenkomstige samenstelling en belangrijkheid voor de groep, een herkenbaar geheel, passend bij een specifieke partij.
Zo zijn er partijen met achterbannen die meer of minder op elkaar lijken, en partijen en clusters van partijen die het meest van elkaar verschillen. Ook in hun beleid dat is afgestemd op hun achterbannen.
Dat zijn de politieke tegenstanders.
Dan heeft de ene cluster de macht/meerderheid, dan weer een andere cluster.
Problemen en ongenoegen in de maatschappij ontstaan doordat de huidige en toenmalige machthebbers onvoldoende rekening houden en hielden met de belangrijke wensen, criteria, die de niet machthebbende groeperingen achterstelden, depriveerden of onvoldoende hun belangrijke grieven honoreerden door beleid dat hierop onvoldoende anticipeerde.
Het is duidelijk dat de traditionele partijen zich hieraan schuldig hebben gemaakt. Vandaar de actuele “verrechtsing”.
Maar de ” rechtse” partijen die nu proberen een meerderheid te vormen, hebben al aangekondigd ook met maatregelen te komen die grote groepen burgers tegenstaan of radicaal afwijzen.
Kennelijk is dit fenomeen de interpretatie van politiek bedrijven. Door beleid die grote tegenstellingen creeren, omdat het kan, niet omdat het goed is voor de gehele maatschappij, voor de andere groepen.
Eigen partijbelang eerst, eigen achterban eerst, eigen belang eerst,
eigen bezit eerst,
eigen mogelijkheden eerst,
eigen vooruitgang eerst,
eigen volk eerst,
eigen soort eerst,
eigen klasse eerst,
eigen ras eerst,
eigen ideeen eerst,
eigen cultuur eerst
eigen geloof eerst.
Of je nu door de kat of de hond wordt gebeten…
Zo is politiek vrij stompzinnig geworden, kortzichtig, egocentrisch, discriminerend, confronterend, onmaatschappelijk, onfatsoenlijk, verwerpelijk en onhoudbaar geworden.
De politiek is in een crisis gekomen door eigen schuld. Van zowel de ” elite” als de lagere klasse, hun vertegenwoordigers en belangenjagers.
Tijd voor een grote volkspartij die recht doet aan alle groepen, vanuit het algemeen belang, de vooruitgang, de ontwikkeling, samenwerking tussen kennis en kunde, materiele en immateriele prioriteiten, oplossing van gevoelde grote problemen, voor de korte- middellange- en lange termijn. Zorg voor de zorgbehoevenden. Vanuit een lange termijn visie en programma. Ten behoeve van tevreden mensen, instellingen en bedrijven, en ten behoeve van overkoepelende belangen van gezonde mensen, natuur, dieren en klimaat en gericht op stabiliteit en continuiteit.
Mooi vak politiek, maar wie begrijpt en beheerst dit vak?