Armen Hakhverdian is universitair hoofddocent politicologie aan de Universiteit van Amsterdam. Hij doet onderzoek naar politieke vertegenwoordiging, publieke opinie en ongelijkheid. Hij schreef samen met Wouter Schakel het boek 'Nepparlement? Een pleidooi voor politiek hokjesdenken' (2017, Amsterdam University Press) over ongelijke vertegenwoordiging in Nederland.
Laatste berichten door Armen Hakhverdian
Terugblik #TK2010: Job Cohen bij DWDD klem tussen interviewer en peiler
Vanavond blikt NPO Doc met de documentaire ‘Om de laatste zetel’ terug op de spannende Tweede Kamerverkiezingen van 9 juni 2010. Het kabinet Balkenende-Bos was gevallen over het besluit om de militaire missie in de Afghaanse provincie Uruzgan te verlengen. De VVD won onder leiding van Mark Rutte de verkiezingen nipt met een zetel voorsprong […]
Lobbyen voor geld ten koste van het klimaat?
Hier volgt een gastbijdrage van Marcel Hanegraaff, postdoctoraal onderzoeker aan de Universiteit van Amsterdam In Lima (Peru) wordt momenteel de klimaatconferentie gehouden. Een bindend akkoord om de uitstoot van CO2 te verminderen staat echter niet bovenaan de agenda. Er wordt vooral gepraat over geld: wie gaat de ontwikkelingslanden compenseren voor de huidige kosten gerelateerd aan […]
Kiezers, partijen en media: een ‘nieuwe verzuiling’?
De Telegraaf pakte gisteren groot uit met een stuk over PvdA-leider Diederik Samsom. Samsom zou niet meer bestand zijn tegen de druk om nóg een electorale afranseling te voorkomen en “over de rooie” zijn gegaan ten overstaan van de betreffende journalist. Samsom zelf relativeerde deze uitval later weer. Hij zou weliswaar “geagiteerd” hebben gereageerd op […]
Een overzicht van de meest geciteerde artikelen in de politicologie
Charles Breton heeft in de onderstaande figuur de meest geciteerde politicologische artikelen per decennium in kaart gebracht. Hofleverancier blijft de American Political Science Review (het vakblad van de American Political Science Association), maar de dominantie van de APSR was in het verleden duidelijk groter. Verder merkt Bretton terecht op dat we tegenwoordig steeds meer methodologische […]
“Should we cite the crappy Gabor paper here?” Lang leve het publicatieproces…
Noch jijzelf, noch je vier co-auteurs hadden het door. Het ontging de redacteur(en) van het tijdschrift. De copy editor, die normaliter ieder manuscript controleert op taalfouten, had blijkbaar iets anders aan zijn hoofd. En dan krijg je dus dit: OMG- This paper got published with this highlighted phrase and no-one noticed? http://t.co/GxMTSCVBBO pic.twitter.com/CN4aKa0Daw […]