Ipsos Mori UK presenteerde vandaag een mooi historisch overzicht van wat Britten van partijen en partijleiders in het Verenigd Koninkrijk vinden.Uit dit overzicht (zie hieronder) blijkt dat het partijleiderschap een veel minder belangrijke overweging is geworden voor kiezers.
Interesting trend data from @BenatIpsosMORI on how much weight people put on policies, leaders and parties… pic.twitter.com/Nh1oRLfFGK
— Will Jennings (@drjennings) January 15, 2014
Wat zegt dit? Vaak zijn kiezers positief over partij, leider en beleid tegelijkertijd. Immers, mensen zijn geneigd om dissonatie te reduceren (kijk hier en hier), dat wil zeggen dat ze hun meningen aanpassen aan hun gedrag (bijvoorbeeld stemgedrag). Maar wellicht is het nu de afkeer van politici die ervoor zorgt dat leiderschap het minst belangrijk is voor stemkeuze. Een andere suggestie kwam voorbij op Twitter:
@drjennings@benatipsosmori I suspect people like to believe that policies influence them more, and party less, than is actually the case
— Rob Ford (England) (@robfordmancs) January 15, 2014
Ipsos Mori presenteert overigens hier ook allerlei mooie historische data. Het is best lollig om te zien dat de meest eerlijke politici (Neil Kinnock in 80s, later scoren Ashdown en Kennedy van LibDems hoog) zelden premier zijn of worden. Daartegenover staat dat de premier bijna altijd de meest capabele politicus is (m.u.v. Major). Kennelijk is er een trade-off tussen eerlijk zijn en capabel zijn. Overigens op dit moment is Boris Johnson – Burgemeester van Londen – volgens Ipsos de populairste Britse politicus. Is Downing Street 10 de volgende bestemming van de man die pingpong terug naar huis bracht?
Geef een reactie