Terwijl de voorbereidingen voor een militaire interventie in Syrië in volle gang zijn, heeft het politicologische blog The Monkey Cage (recent overgenomen door de Washington Post en grote inspirator voor ons eigen blog) een viertal zeer lezenswaardige stukken gepost over de effectiviteit van militaire interventies. In alle posts staan verdere verwijzingen naar de wetenschappelijke literatuur over interventies.
- Militaire interventies vergroten de kans op mensenrechtenschendingen in het geïntervenieerde land (zie hier). Let wel, de meeste schendingen (“extrajudicial killing, disappearance, political imprisonment, and torture”) komen volgens dit onderzoek juist voor bij een militaire interventie ter ondersteuning van het zittende regime. Dit is – voor mij althans – een nogal contra-intuïtieve bevinding, maar één van de argumenten zou zijn dat door een dergelijke interventie de zittende machthebbers zich juist gelegitimeerd voelen om hun tegenstanders harder aan te pakken. Volgens de auteurs heeft een interventie tegen het regime ook negatieve gevolgen voor de mensenrechtensituatie, maar alleen in de vorm van meer politieke gevangenen.
- Militaire interventies vergroten de kans op burgerslachtoffers (zie hier). Het aangehaalde onderzoek toont aan dat “military interventions in favor of the rebel faction (as opposed to pro-government or neutral interventions) tend to increase government killings of civilians by about 40% “. Vertaald naar de hedendaagse situatie in Syrië: bij een externe aanval tegen zijn regime zal Assad eerder geneigd zijn burgers tot doelwit te maken. Het argument is overigens symmetrisch in de zin dat een interventie ter ondersteuning van het regime de rebellen juist zou aansporen om burgerslachtoffers te maken.
- Militaire interventies verlengen de duur van burgeroorlogen (zie hier): “If the objective of an intervention is to shorten the length of a civil conflict, then an outside military or economic intervention is not a terribly effective strategy to do so.”
- Militaire interventies zijn het meest effectief wanneer deze voldoen aan een aantal voorwaarden (zie hier), waaronder een breed internationaal mandaat en een multidimensionaal karakter (niet alleen aandacht voor militaire aspecten, maar ook bijvoorbeeld de opvang van vluchtelingen).
Update 29 augustus 2013, 9:08 uur.
Inmiddels heeft The Monkey Cage nog meer bijdrages van politicologen op dit gebied gepost (zie hier en hier). Hoewel ik absoluut geen deskundige ben op dit gebied, is Erica Chenoweth dat wel en haar conclusie lijkt te zijn: “The thesis: we are all conflicted. Prior studies should generally make us pessimistic, but not all cases are the same.” Terug naar de studio?
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.