Vorige week schreef Tom van der Meer over onderzoek naar negatieve campagnevoering in Nederland. Uiteraard is het interessant om in kaart te brengen of campagnes tegenwoordig negatiever zijn dan vroeger, door wie deze strategie met name wordt benut en onder welke omstandigheden, enz. Maar minstens zo interessant is het onderzoeken van de effecten van negatieve campagnevoering.
In een klassiek artikel over negatieve campagnes laten Stephen Ansolabehere en anderen zien dat negatieve campagnevoering demobiliserend werkt. Negatieve campagnevoering vergoot cynisme onder het electoraat, wat uiteindelijk ertoe leidt dat kiezers minder zullen participeren. Ik gebruik dit artikel graag in mijn onderwijs omdat de auteurs op elegante wijze twee methoden combineren om het effect van negatieve campagnevoering in kaart te brengen. In een klassiek experimenteel format worden verschillende groepen blootgesteld aan advertenties met een verschillende toon om het causale effect in kaart te brengen. In een tweede studie wordt vervolgens gekeken of de toon van mediaberichtgeving op staten-niveau samenhangt met verkiezingsopkomst. Zowel de verklarende als generaliserende ambities van de auteurs komen op deze wijze beiden tot hun recht.
En wie niet overtuigd is door het onderzoek van Ansolabehere en consorten kan zijn toevlucht zoeken tot de Daily Show en het dagelijks leven van kiezers in een swing state als Ohio…
De studie van Stephen Ansolabehere et al. is inderdaad zonder meer indrukwekkend te noemen. Eén van hun verdiensten is ook dat ze een mooie basis vormden met hun onderzoek voor tal van replicatie- en vervolgonderzoek. Zoveel zelfs dat er heuse review-artikels over het thema geschreven konden worden. Mijn favoriet is deze van Lau en Rovner (2009):
http://fas-polisci.rutgers.edu/lau/articles/lau-rovner_negativecampaigning.pdf.
Hun uiteindelijke conclusie: Contrary to popular belief, there is little scientific evidence that attacking one’s opponent is a particularly effective campaign technique, or that it has deleterious effects on our system of government.
Alvast voldoende voer voor debat…
Dank, Kristof. Die review heeft wel een beetje een negatief causaal effect op m’n vertrouwen in de studie van Ansolabehere et al… 😉