Je kan Henk Krol veel verwijten, maar een gebrek aan lef heeft hij niet. Hij graaide uit de pensioenpot van zijn eigen werknemers om enkele jaren later de voorman van 50plus te worden. De kruisvaarder voor een degelijk pensioen liet als manager zijn medewerkers met een karig pensioen achter. Wat bezielt iemand met deze bagage om te schreeuwen dat Nederland de pensionado’s in de steek laat? Met andere woorden waarom nam Krol zo veel risico? Je moet wel heel opportunistisch zijn om te denken dat dit verhaal nooit zou uitkomen. Maar is Kruisvaarder Krol een uitzondering? In een van mijn eerste stukroodvlees posts schreef ik:
Politici nemen meer risico dan ‘normale’ burgers. Een onderzoek op basis van het Duitse socio-economische panel (SOEP) laat zien dat in het algemeen en op specifieke vlakken zoals autorijden, carrière, gezondheid, vertrouwen, geldzaken, parlementariërs meer risico nemen dan de gemiddelde burger. Politici blijken zelfs meer risico te nemen dan ondernemers. Factoren zoals geslacht, leeftijd en gevolgd onderwijs verklaren het verschillen tussen politici en burgers niet.
Kortom, Krol is geen uitzondering. Dat politici risico’s nemen heeft waarschijnlijk bepaalde voordelen, maar als de gok mislukt dan zijn de gevolgen groot. Mijn voorspelling: 50plus bij Tweede Kamerverkiezingen 2016: 0 zetels.
“Mijn voorspelling: 50plus bij Tweede Kamerverkiezingen 2016: 0 zetels.”
En bij de verkiezingen van 2014?