Mediagebruik en polarisatie van de Amerikaanse kiezer

Eén van de belangrijkste vragen die veel commentatoren en onderzoekers van de Amerikaanse politieke bezighoudt is die naar de polarisatie van het electoraat. Deze polarisatie zou wel eens ten grondslag kunnen liggen aan het succes van weinig ‘mainstream’ presidentskandidaten als Donald Trump en Bernie Sanders.

Veranderend medialandschap

Een veelgenoemde oorzaak van polarisatie is het sterk veranderd medialandschap en met name de opkomst van commerciële televisie en het internet. Daardoor hebben burgers een overdaad aan keuze voor informatie. Dit zou enerzijds kunnen leiden tot het volledige ontwijken van politiek nieuws (‘tuning out’) en anderzijds tot selectieve blootstelling: mensen lezen en kijken alleen nog maar nieuws dat in lijn is met de attitudes en opinies die zij al hebben. Republikeinen krijgen alleen maar informatie over Republikeinse ideeën en standpunten en Democraten alleen over Democratische ideeën en standpunten.

Breedband internet

In een recente studie in the American Journal of Political Science levert UvA-communicatiewetenschaper Yph Lelkes samen met Gaurav Sood en Shanto Iyengar een interessante empirische test, waarbij ze gebruiken maken van data van de Amerikaanse verkiezingsstudies uit 2004, 2008, 2012. Zij stellen dat de toegang tot breedband internet een belangrijke bijdrage levert aan de keuze voor ‘partijdige’ informatie: mensen met breedband internet consumeren veel meer informatie en zullen eerder geneigd zijn om ‘partijdige’ websites te bezoeken die overeenstemmen met hun eigen overtuigingen (zie onderstaande figuur).

Zorgt dit dan uiteindelijk ook voor meer polarisatie? Verdere analyses van Lelkes en collega’s laten zien van wel. In staten met weinig wettelijke beperkingen om een infrastructuur voor breedband internet aan te leggen zijn respondenten minder gepolariseerd. Of meer precies: daar is het verschil tussen de evaluatie van de geprefereerde presidentskandidaat en de andere presidentskandidaat kleiner.

Verkiezingen

Deze resultaten betekenen niet dat extremere kandidaten een grote kans maken om Amerikaanse president te worden – in ieder geval niet op korte termijn. Nog steeds zijn het de kiezers in het midden van het politieke spectrum, die zich niet duidelijk identificeren met één van beide partijen, die de doorslag geven. De partij met de minst extreme kandidaat heeft daarbij een duidelijk voordeel. Dit is precies één van de belangrijkste redenen dat het Republikeinse establishment zich zo druk maakt over Donald Trump: zijn ideeën zijn veel te extreem voor hen die zich in het midden van het politieke spectrum bevinden.