Ik heb dit weekend voor het eerst rugby gekeken. Er is 1 belangrijke overeenkomst tussen rugby en (Nederlands) voetbal. De bal wordt vaak teruggespeeld. Er is ook 1 belangrijk verschil: terwijl voetballers scheldend en tierend over het veld gaan is de gemiddelde rugbyer een ware gentleman. Gelaten wachten zij het oordeel van de scheidsrechter af en zonder morren spelen zij verder. De gemiddelde voetballer heeft per wedstrijd meer spreektijd met de scheidsrechter dan Norbert Klein in de Tweede Kamer.
Dit verschil deed mij ook denken aan 2 studies van Robert Braun en Rens Vliegenthart naar supportersgeweld bij voetbalwedstrijden (ook absent bij rugby!). In een studie naar supportersgeweld in Nederland tussen 2001 en 2005 rapporteren zij (hier en hier) dat des te agressiever het spel van de spelers (gemeten als het aantal rode en gele kaarten) des te meer supportersgeweld tijdens en na de wedstrijd. Er lijkt dus een causale relatie te bestaan tussen het gedrag van spelers en dat van supporters. Een andere interessant bevinding van Braun en Vliegenthart is dat de mate van politie repressie geen effect heeft op supportersgeweld.
Wat mij betreft worden dus in het Plan-Cruijff (of hoe het plan om het nationale voetbal uit het slop te helpen dan ook heet) drie doelen gesteld: 1) minder lullen tegen de scheids, 2) minder bizarre overtredingen. Dit leidt hopelijk tot: doel 3) minder supportersgeweld. Het zal het voetbal niet verbeteren, maar het maakt het verliezen wel een stuk draaglijker.
Tom Louwerse zegt
Rugby is natuurlijk een mooie sport. Daarnaast zouden meer mensen naar Gaelic sports moeten kijken: hurling en (gaelic) football. Aantrekkelijke, snelle veldsporten met veel scores.
Lode zegt
Ik wil dit feelgood-stukje niet verpesten, maar zolang de onderklasse van de samenleving oververtegenwoordigd blijft in het spelen én bekijken van (amateur)voetbal zal het geweld niet veranderen . Rellen is voorbehouden aan mensen die weinig te verliezen hebben en die mensen zie je weinig terug in het betrekkelijk elitaire rugby.
En dat is allebei geen ramp. Voetbal is nu eenmaal de romantische volkssport en rugby de ‘zuivere’ elitesport.