Politicologie en actualiteit

coronavirus

Aflevering 86 – Wie we als eerst moeten vaccineren tegen COVID-19, met Roland Pierik

door Armen Hakhverdian, Roland Pierik 1 Reactie

De Gezondheidsraad heeft de regering geadviseerd om ouderen en medische risicogroepen als eerste te vaccineren tegen COVID-19. Het uitgangspunt is dat in een context van schaarste zo de meeste mensenlevens kunnen worden gered. Maar waarom zou je niet overwegen om juist de grootste verspreiders van het virus in te enten? Of mensen in vitale beroepen?

Mijn gast van vandaag is Roland Pierik, rechtfilosoof aan de UvA en lid van de Gezondheidsraad. Roland vertelt over de netelige ethische dilemma’s omtrent vaccineren. We spreken ook over de twijfels onder grote groepen Nederlands over een eventueel vaccin.

Volg Roland op Twitter: @RolandPierik.

Achtergronden bij deze aflevering:

Download de podcast via iTunes | Spotify | Stitcher | Soundcloud | RSS

Muziek: ‘Pollution‘ door Dexter Britain (CC BY-NC-SA 3.0)

Aflevering 78 – EU-leiders bereiken akkoord tegen een hoge politieke prijs, met Matthias Matthijs

door Armen Hakhverdian 3 Reacties

Afgelopen week bereikten de regeringsleiders van de 27 EU-lidstaten een akkoord over de meerjarenbegroting van de Europese Unie. Ik spreek hierover met Matthias Matthijs (Johns Hopkins University en Council on Foreign Relations) die is gespecialiseerd in internationale politieke economie en europese integratie.

Wat stond er allemaal op het spel? Wie waren de hoofdrolspelers en wat is er uiteindelijk beklonken? En wat betekent dit allemaal voor de toekomst van het Europese project?

Volgens Matthias kent de nieuwe meerjarenbegroting weliswaar enkele economische innovaties, maar komt het akkoord tegen een enorme politieke prijs in de vorm van een knieval naar de autoritaire lidstaten Hongarije en (in iets mindere mate) Polen.

Volg Matthias op Twitter via @m2matthijs.

Achtergronden bij deze aflevering:

Download de podcast via iTunes | Spotify | Stitcher | Soundcloud | RSS

Muziek: ‘Pollution‘ door Dexter Britain (CC BY-NC-SA 3.0)

Episode 77 – The importance of social norms in the age of pandemics, with Pavan Mamidi

door Armen Hakhverdian 1 Reactie

Countries around the world have instituted formal lockdowns to halt the coronavirus. However, an indefinite lockdown would wreak total havoc on societies. So how can we transition into some form of normalcy while at the same time keeping the pandemic at bay?

To discuss these matters, I am joined by my old friend Pavan Mamidi, director of the Centre for Social and Behavior Change at Ashoka University. Pavan is a sociologist who specializes in social norms and he has been advising the Indian government on how to achieve behaviorial change post-lockdown by rapidly cultivating new social norms around social distancing, hand and respiratory hygiene, and mask wearing.

You can follow Pavan and the CSBC on Twitter: @MamidiPavanH and @CSBC_AshokaUniv.

Find us on iTunes | Spotify | Stitcher | Soundcloud | RSS

Music: ‘Pollution‘ by Dexter Britain (CC BY-NC-SA 3.0)

Aflevering 68 – Thuisonderwijs en sociale ongelijkheid, met Thijs Bol

door Armen Hakhverdian 0 Reacties

In hoeverre groeien de schoolprestaties van kinderen uit elkaar als gevolg van thuisonderwijs? Door de coronacrisis zijn scholen in het primair en voortgezet onderwijs langdurig gesloten geweest, maar zowel de materiële als immateriële middelen die ouders tot hun beschikking hebben om kinderen te ondersteunen verschillen sterk tussen gezinnen.

Thijs Bol (UvA) vroeg via het LISS-panel naar de ervaringen van ouders met thuisonderwijs. We spreken over economisch, cultureel en sociaal kapitaal van ouders en hoe zij dit inzetten om hun kinderen te ondersteunen in het onderwijs. Thijs vindt geen verschillen in het belang dat ouders met verschillende opleidingsniveaus hechten aan de scholing van hun kind, maar wél in de mate waarin diezelfde ouders zichzelf in staat achten hun kinderen te ondersteunen.

Volg Thijs via Twitter: @Thijs_Bol.

Achtergronden bij deze aflevering:

Download de podcast via iTunes | Spotify | Stitcher | Soundcloud | RSS

Muziek: ‘Pollution‘ door Dexter Britain (CC BY-NC-SA 3.0)

Hoe de Coronacrisis de belofte van het internet nieuw leven inblaast

door Jasper Zuure, Jeroen de Ridder, Rens Vliegenthart 0 Reacties

Het aantal grappen en grollen op 1 april was – begrijpelijkerwijze – minder dan gewoonlijk door het Corona virus. Daar staat tegenover dat het in digitale tijden soms permanent 1 april lijkt. Wie en wat te geloven met al die misinformatie die op het internet rondwaart? En wat is er gebeurd met de verwachting van nog niet eens zo lang geleden dat het internet informatie vrij en toegankelijk zou maken, kennis zou verspreiden en ons allen wijzer zou maken?

De Coronacrisis bevestigt voor een gedeelte het recente pessimisme over de impact van digitalisering. Ook nu gooien Russische trollenfabrieken olie op het vuur en pompen zij desinformatie rond op het internet. En via Facebook, Instagram, WhatsApp en Twitter sturen mensen elkaar, vaak goed bedoeld, allerlei dubieuze berichten door waarvan de herkomst niet altijd even helder is en de inhoud soms ronduit misleidend. Breng een paar uurtjes door op de sociale media en je durft nooit meer de deur uit te gaan, zoveel rampscenario’s ben je al tegengekomen.

Maar deze crisis blaast gek genoeg ook de belofte van het internet nieuw leven in voor wie het wil zien. Het is de zilveren lijn rondom de donkere wolken boven ons hoofd.

Allereerst lijkt de expert terug van weggeweest. Het internet veranderde de context van waarheidsvinding. Het vergrootte de verspreiding van informatie en maakte het mogelijk voor burgers om de traditionele poortwachters van politiek, wetenschap en journalistiek te omzeilen. Hierdoor ontstond een ander reputatiemechanisme waarbij mensen minder afhankelijk waren van gevestigde instituties om te bepalen wie zij willen geloven en vertrouwen. De keerzijde hiervan is dat de reputatie van deze gevestigde instituties onder druk kwam te staan, zoals we zagen bij het RIVM ten tijde van de stikstofcrisis en boerenprotesten. Tijdens de Coronacrisis zien we echter traditionele instituties gezag en vertrouwen herwinnen, in ieder geval onder flinke delen van de bevolking. Het reputatiemechanisme gaat richting een nieuw evenwicht tussen politiek, wetenschap en journalistiek. Nu met het RIVM als ‘influencer’.

Ten tweede laat het onderwijsveld momenteel over de hele breedte zien hoe digitalisering online kennisoverdracht kan ondersteunen. Basisschoolleraren die online hun leerlingen bij de les houden, middelbare scholen die via het internet toetsen afnemen en universitair docenten die in virtuele ruimtes hun colleges en werkgroepen voortzetten. Ook hier gaat het om een combinatie van nieuwe technologie en vertrouwen in mensen van traditionele instituties. We zien een klassieke sector die, misschien noodgedwongen, niet bang is om te experimenteren met nieuwe digitale vormen. Dit is niet alleen letterlijk een schoolvoorbeeld van wat er met behulp van digitale technologie mogelijk is, maar ook van het belang van toegewijde mensen. Ook, of misschien wel juist, in digitale tijden blijft menselijk contact van belang om kritisch burgerschap bij toekomstige generaties te stimuleren.

Ten derde laat deze tijd van thuisquarantaine, thuisonderwijs en thuiswerk zien wat de enorme invloed is van de digitale infrastructuur op ons gedrag. Deze infrastructuur geeft mede vorm aan onze interacties. De aanwezigheid van sociale media en videoverbindingen als Google Hangouts Meet, Skype en Zoom maakt niet alleen mogelijk dat wij met elkaar communiceren, maar bepaalt mede hoe wij met elkaar communiceren. Dat vergt uiteraard waakzaamheid om machtsmisbruik van deze digitale infrastructuur te voorkomen, maar het biedt ook kansen. Een belangrijke les is dat deze infrastructuur deels nù wordt ontworpen. Als we willen meebeslissen over de invloed van het internet op hoe wij informatie vergaren, kennis overdragen en samen naar de waarheid zoeken, zullen we moeten meedenken met de ontwerpers die deze infrastructuur vormgeven.

Kort samengevat biedt de Coronacrisis de samenleving naast een hoop ellende dus ook een spoedcursus waarheidsvinding. Hoe kunnen we het beste samen blijven zoeken naar waarheid? En welke structuren kunnen dit het beste faciliteren? Dit zal een leerproces zijn van vallen, opstaan en weer doorgaan. Maar of we als samenleving de belofte van het internet waarmaken hebben we zelf in de hand.

Op 2 april verscheen van deze auteurs de geredigeerde bundel Doen, durven, of de waarheid? Democratie in digitale tijden bij Amsterdam University Press.