• Skip to primary navigation
  • Skip to main content
  • Skip to primary sidebar
StukRoodVlees

Politicologie en actualiteit

  • OVER SRV
  • AUTEURS
  • CATEGORIEËN
  • ARCHIEF
  • CONTACT

Zou jij je partij altijd volgen?

door Bert Bakker 21/01/2020 1 Reactie

In een recente peiling, gehouden na de dood van de Iraanse generaal Qassem Soleimani, werd ruim 1500 Amerikanen gevraagd naar hun steun voor een oorlog met Iran. Ongeveer twee derde van de kiezers was voorstander van zo’n oorlog, maar er waren grote verschillen tussen Democraten en Republikeinen. 91 procent van de deelnemers die zich identificeerden met de Democratische partij gaf aan dat ze tegen een oorlog met Iran zijn. Maar onder respondenten die zich identificeerden met de Republikeinse partij gaf 55 procent aan dat ze voor een oorlog met Iran zijn. Waar komt dit verschil vandaan?

Er zijn natuurlijk meerdere verklaringen voor verschillen in opvattingen tussen Democratische en Republikeinse kiezers. Eén van de verklaringen is dat kiezers hun standpunt bepalen op basis van wat hun partij van dit onderwerp vindt. Democratische politici zijn over het algemeen tegen een oorlog met Iran en dat pikken kiezers voor de Democratische partij ook op. Maar wat zijn nu de factoren die bepalen of kiezers de opvattingen van ‘hun’ partij ook daadwerkelijk overnemen?

Twee verklaringen

In een recent verschenen studie in The Journal of Politics (open access hier) toetsen Yphtach Lelkes, Ariel Malka en ik twee mogelijke verklaringen: (1) de benadering van de beperkte rationaliteit, en (2) het expressive utility perspectief. Op basis van de eerste benadering verwachten we dat mensen die minder goed kunnen nadenken hun partij het meest zullen volgen. Vanuit het expressive utility perspectief verwachten we dat mensen die zich zeer sterk verbonden voelen met hun politieke partij en goed kunnen nadenken meer geneigd zijn om hun partij te volgen. De twee verklaringen leiden dus tot verschillende verwachtingen over wie zijn of haar partij meer zal volgen.

Om deze twee verklaringen te toetsen hebben wij tussen 2016 en 2018 in Amerika vijf experimenten in vier verschillende studies gedaan. We vroegen deelnemers naar hun mening over een onderwerp en wezen in de beschrijving willekeurig toe welke partij voor en welke partij tegen het beschreven beleid was. Als de Democraten in ons experiment het beleid steunden waren de Republikeinen tegen en vice versa. Hieronder volgt een voorbeeldexperiment:

De overheid geeft elk jaar miljarden dollars aan Amerikaanse boeren. Dit beleid, wordt gesteund door de [Democraten / Republikeinen / Verschillende groepen]. Maar [Republikeinen / Democraten / Verschillende groepen] zeggen dat de overheid moet stoppen met geven van geld aan boeren.

Na het lezen van dit stukje tekst vroegen we deelnemers in hoeverre zij het eens of oneens waren met het beleid (in dit geval het financieel steunen van boeren). Onze resultaten wijzen uit dat Democratische kiezers het sterker met het beleid eens zijn wanneer Democratische politici het beleid steunen, en dat Democratische kiezers sterker tegen het beleid zijn wanneer ‘hun’ politici dat ook zijn. Hetzelfde effect vinden we voor Republikeinse kiezers. Mensen volgen dus hun partij. Maar wie is nu meer geneigd dit te doen?

Om het principe van de beperkte rationaliteit te toetsen, hebben we de capaciteit om analytisch te denken gemeten  (met een zogenaamde Cognitieve Reflectie Test), de mate waarin mensen graag nadenken (Need for Cognition) en soms ook hun politiek kennis. De bevindingen uit ons onderzoek zijn consistent: we vinden geen enkel bewijs dat mensen die minder goed kunnen nadenken meer geneigd zijn om hun politieke partij te volgen in vergelijking met mensen die beter kunnen nadenken.

Om het expressive utility perspectief te toetsen hebben we deelnemers ook gevraagd in hoeverre ze zich verbonden voelen met de partij van hun voorkeur. We vinden dat mensen die zich in sterke mate verbonden voelen met hun politieke partij en goed na kunnen denken, meer geneigd zijn om hun politieke partij te volgen. In vijf experimenten met ruim 7000 deelnemers vinden we, vrij consistent, bewijs voor dit perspectief.

Democratische modelburgers

Wat betekent dit nu? Vaak worden mensen die goed (over politiek) kunnen nadenken gezien als de “ideale” kiezers in een democratisch systeem. Zij zouden immers goed op de hoogte zijn en een gefundeerde keuze maken over hun politieke voorkeuren. Ons onderzoek laat echter zien, dat juist de mensen die goed kunnen nadenken geneigd zijn om hun eigen partij blindelings in elke richting te volgen.

Laten we daarom niet te snel conclusies trekken over wie wel of niet een modelburger voor de democratie is.

Afbeelding: bron.

Filed Under: Kiezers en publieke opinie, Politieke partijen Tagged With: Democraten, kiezers, opinievorming, Publieke opinie, Republikeinen

Over de auteur

Bert Bakker
Bert Bakker is Assistant Professor of Political Communication & Journalism at the Amsterdam School of Communication Research (University of Amsterdam).
Website: http://www.bertbakker.com/
  • Sociale media links 

Reader Interactions

Comments

  1. Peter Schouten says

    20/02/2020 at 17:22

    9 + 55 is inderdaad 64, bijna 2/3
    Maar bij 50 50 republikeinen en democraten moet je het totaal dus door twee delen. 1/3 voor dus.

    Log in om te reageren

Geef een reactie Reactie annuleren

Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.

Primary Sidebar

Volg ons

  • Facebook
  • Twitter
  • RSS Feed

Populaire berichten

De ideologie van Forum voor Democratie

De ongemakkelijke realiteit van de antivaccinatie-beweging

Wat als… Nederland het Britse kiesstelsel zou hebben?

Willekeurige berichten

Episode 57 – The Dutchification of Spanish politics, with Llius Orriols

De macht van de financiële lobby in Brussel

Identiteit is obstakel én middel voor politieke participatie van migranten

Podcast

Episode 106 – “I’m f**king furious and I don’t f**king care anymore”, with Rob Ford

Rob Ford (University of Manchester) joins us to discuss the resignation of Liz Truss and the sorry … [Lees verder...]

Episode 105 – A new prime minister and a new monarch, with Rob Ford

For the first time ever, the UK acquired a new prime minister and a new monarch in the same week. … [Lees verder...]

Aflevering 104 – Terugblik gemeenteraadsverkiezingen, met Josje den Ridder, Simon Otjes en Tom van der Meer

We gaan de gemeenteraadsverkiezingen nabeschouwen met Josje den Ridder (SCP), Simon Otjes … [Lees verder...]

Populisme

Analyse van raadsinstrumenten laat zien: ook in gemeenteraden heerst het monisme

Het is alweer ruim een half jaar geleden dat de gemeenteraadsverkiezingen plaatsvonden. Inmiddels … [Lees verder...]

Gevoelens van culturele afstand als verklaring voor de opleidingskloof in anti-establishment-opvattingen en -gedrag

In veel Westerse democratieën leven onder een aanzienlijk deel van de bevolking … [Lees verder...]

Aflevering 94 – De ‘Heilige Alliantie’ tussen orthodoxe christenen en radicaal-rechts, met Sander Rietveld

Mijn gast van vandaag is Sander Rietveld, politicoloog en onderzoeksjournalist bij Zembla. Sander … [Lees verder...]

Blogroll

  • Andrew Gelman
  • Ballots & Bullets
  • Fight Entropy
  • FiveThirtyEight
  • The Monkey Cage
  • The Upshot
  • Wonkblog
  • OVER SRV
  • AUTEURS
  • CATEGORIEËN
  • ARCHIEF
  • CONTACT

© 2023 StukRoodVlees

Copyright © 2023 · SRV Theme op Genesis Framework · WordPress · Log in